Според нашиот правен систем, во постапката за помилување вклучени се бројни државни институции од извршната и судската власт и сите имаат обврска да проценат и дадат свое мислење за кандидатите за помилување,пред шефот на државата да го потпише актот за помилување.
Освен нив,шефот на државата има на располагање и Комисија за помилување,како советодавен тим,составен од компентентни луѓе.И сите тие дозволија да биде помилуван докажан,повеќекратен криминалец. Да биде превидот уште поголем, потписникот на актот, по професија е професор по уставно право,околност што ја зголемува нејзината одговорност.
Иронијата да биде поголема,слободата на осуденикот траеше само еден ден,но доволно време истиот да игра мајтап со Претседателката..Толку време му требаше и на јавниот обвинител да побара притвор на затвореникот,за ново кривично дело.
Отсуството на одговорно однесување и комуницирање меѓу сите надлежни фактори,само покажува колкава е внатрешната ерозија и атрофија на институциите на системот.Без инклузивност на институциите,државата едноставно неможе да функционира.